Wiele osób prowadzenie własnej firmy kojarzy z samodzielnością finansową i czasową. Wydaje im się, że to taki komfort i niezależność, dające możliwość robienia kiedy i co się chce. Kiedy myślimy o pracy na etacie niezmiennie przychodzą na myśl więzy i podporządkowanie. Czy rzeczywiście tak jest?
Do prowadzenia własnej działalności musi coś zainspirować. Może to być pomysł na robienie czegoś nietuzinkowego, wykorzystanie własnego talentu i umiejętności, chęć posiadania czegoś swojego, nieumiejętność podporządkowania się czyjejś zwierzchności, i tak dalej.
Bez względu na motywy, które intrygują większość społeczeństwa, zrobienie kroku w kierunku otworzenia własnej firmy wiąże się z rozwagą, odwagą, dużym poczuciem odpowiedzialności oraz pewnym stopniem ryzyka.
Samo zarejestrowanie działalności nie jest dzisiaj czymś skomplikowanym. Trudności może nastręczać uruchamianie poważniejszych firm związanych z funkcjonowaniem spółek.
Na początku najważniejszy jest pomysł i realny plan działania w oparciu o konkretne środki.
Znacznie większa część aktywnej populacji (prawie 97 procent) podejmuje jednak zarobkowanie w formie pracy etatowej. Jest to podyktowane poniekąd potrzebami i ofertą rynkową, ale wynika również z wielowiekowego ukształtowania natury człowieka według modelu dopasowania się oraz konieczności poczucia oparcia. Taki typ funkcjonowania daje wrażenie bezpiecznej stabilizacji i spokojnej egzystencji. Nie musi oczywiście wiązać się z poczuciem jakiegoś uciemiężenia oraz przykrego obowiązku zapewnienia utrzymania sobie i rodzinie.
Praca etatowa jak najbardziej może być spełnieniem planów i ambicji, sposobem samorealizacji, możliwością wybicia się oraz urzeczywistnieniem marzeń o karierze zawodowej.
Czasami dokonanie wielkich rzeczy jest możliwe tylko w dużym przedsiębiorstwie lub korporacji, która dysponuje odpowiednimi środkami i bazą.
Może to być również szansa na zdobycie wiedzy i doświadczenia , które otworzą drogę dla własnej działalności zawodowej kontynuowanej w przyszłości samodzielnie.
